langzaam
wordt het
stil
Het leven bestaat uit golfbewegingen, uit kantelpunten en uit keerpunten. We hechten ons en we laten weer los. We ervaren vreugde en we ervaren verdriet.
Het leven bestaat ook niet zonder verlies. Zichtbaar verlies en onzichtbaar verlies. Verlies dat voor de buitenwereld misschien ‘klein’ lijkt, maar voor jou het grootste verlies is; het verlies van het kind dat je zo ontzettend lief is én blijft.
Het maakt niet uit hoe kort of lang je kind geleefd heeft of dat het nooit het daglicht heeft gezien. Het maakt niet uit of je je kind vast hebt kunnen houden of dat je moet leven met de herinnering aan het ontstaan, maar niet het voldragen. Het maakt ook niet uit of het ging om de wens die uiteindelijk geen werkelijkheid werd.
Het is de herinnering aan een stil verlies dat je een leven lang met je mee zal dragen.
Maar wat als de herinnering te zwaar wordt om te dragen? Wat als de stilte oorverdovend wordt en je behoefte hebt aan een manier om je herinnering even te laten rusten of er juist uiting aan te geven?
Laat mij je dan helpen om de herinnering aan het kind dat er niet (meer) is, maar altijd dichtbij blijft, tastbaar te maken in de vorm van een herinneringsverhaal of herinneringsritueel. Zodat je jouw stille verlies – hoe kort of lang geleden het ook is geweest – een betekenisvolle plek kunt geven in je leven.