Nanosecondes aan herinneringen
Soms zie ik hem… in wat was en wat had kunnen zijn. Als ik opkijk en in de verte staar vanuit het raam van mijn kantoor. Ineens fietst hij dan langs. Ik herken hem meteen, Lees verder…
Van bespiegelingen, (diepte-)interviews, artikelen, herinneringsverhalen tot voordrachten en meer.
Soms zie ik hem… in wat was en wat had kunnen zijn. Als ik opkijk en in de verte staar vanuit het raam van mijn kantoor. Ineens fietst hij dan langs. Ik herken hem meteen, Lees verder…
De lichten waren aan, maar de ruimte bleef schemerig. Of misschien verkeerde ik wel in een staat van schemering. Toilettas, sokken, ondergoed, extra kleding, maandverband voor het nabloeden. Wat nog meer? Wat een eeuwigheid leek te Lees verder…
Aan het einde van de eerste zomer zette ik zijn ‘eerste’ verjaardag in mijn agenda. Niet dat ik het nodig had om ieder jaar op dezelfde datum herinnert en overvallen te worden door de leegte Lees verder…
Voorjaar 2019 Het voorjaarsweer in Zweden was onvoorspelbaar. Het varieerde van herfststormen in de ochtend tot zacht lenteweer in de middag. Van bloedhete zomerse dagen tot winterse sneeuwbuien de volgende dag. Het maakte mij allemaal Lees verder…
Waarom kooien mensen vogels? Vogels moeten toch vrij kunnen vliegen om hun lied te zingen. Een lied bij zonsopgang; om de overgang van de nacht naar de dag te vergezellen. Het moment van tussenin. Wanneer Lees verder…
Op blote voeten betreed ik de grond waar de sluier tussen de werelden – waar ik mij niet voorbij mag bewegen – wappert in de wind als een laken aan de waslijn. Het hoge gras Lees verder…